Toen ik in mei 2015 mijn periode als groepsleerkracht in groep 6 startte, leek acht weken tot de zomervakantie maar een korte tijd. Vol enthousiasme begon ik aan mijn taak… om vervolgens te ontdekken dat ik in de loop der jaren iets was kwijt geraakt. Wat mij vroeger zo makkelijk afging, vroeg nu al mijn inzet en aandacht. Kennis hebben maakt blijkbaar nog niet kundig.

Ik had deze periode nodig om opnieuw te ontdekken dat het op school niet om het onderwijs gaat, maar om de kinderen. Een groep kinderen met een eigen dynamiek, kinderen met zoveel verschillende talenten, kinderen die hun eigen persoonlijkheid inbrengen in jouw plannen. Ik had het nodig om mijn ideeën en mezelf even aan de kant te zetten en weer te leren de kinderen te zien, ze te kennen en om van ze te houden. Wat is het in zo’n periode gaaf om een duo-collega te hebben die je de juiste feedback geeft! Zo werd het in de laatste weken steeds meer mijn groep en kreeg deze groep steeds meer een plek in mijn hart.

De laatste week brak aan en we hadden samen een mooi eindfeest. Op de laatste dag nam ik van al mijn toppers afscheid met een kaartje met daarop een persoonlijke herinnering en een woord dat bij hen past. Het lesgeven aan deze groep heeft mijn kinderhart weer geraakt. Het was niet altijd makkelijk, maar ik had deze ervaring voor geen goud willen missen!